نمک صورتی کیلویی هیمالیا منبع طبیعی چندین ماده معدنی است که در نمک سفید وجود ندارد (یا تقریباً وجود ندارد). این عناصر، مانند سایر مواد غذایی، در نمک‌های «کامل» تصفیه‌نشده فراوان‌تر هستند (فقط به شباهت‌های غلات، حبوبات، سبزیجات، میوه‌ها و غیره فکر کنید).
فرض بر این است که به روشی مشابه سیستم های فیزیولوژیکی، همچنین در نمک صورتی هیمالیا، مواد معدنی با برهمکنش با یکدیگر عمل می کنند و بنابراین می توانند اثری بیشتر یا متفاوت از مجموع اثرات فردی خود ایجاد کنند (اثر هم افزایی).
نمک صورتی هیمالیا نیز سرشار از ید است. بنابراین نیازی به غنی سازی مصنوعی ندارد.
نمک صورتی هیمالیا کاملاً عاری از عوامل ضد جوش (E535 و E536 – فروسیانید سدیم و پتاسیم) است. اینها، اگر در دوزهای بالا (الزاماً بیش از 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) مصرف شوند، برای بدن سمی در نظر گرفته می شوند. با این حال، در غلظت هایی که معمولا در نمک معمولی استفاده می شود، نباید مشکلی ایجاد کنند.
نمک صورتی هیمالیا نیز با دریافت کل سدیم کمتر شناخته می شود. این کانی که در بلورهای بزرگتر و حجیم‌تر از نمک سنتی سازماندهی شده است، در واقع فضای بیشتری را اشغال می‌کند و با همان حجم، در مقدار (جرم) کمتری وجود دارد.
ترکیب بیش از 80 ماده معدنی موجود در نمک هیمالیا می تواند مسئول موارد زیر باشد:
- تعادل الکترولیت بهتر
- افزایش هیدراتاسیون
- تنظیم بهتر محتوای آب در داخل و خارج سلول ها
- تعادل pH بهتر و کمک به پیشگیری از گرفتگی عضلات
- کمک به عملکرد مناسب متابولیسم
- تقویت استخوان ها
- کاهش فشار خون
- کمک به جذب مواد مغذی روده ای
- کاهش بروز گواتر (اختلال در غده تیروئید)
- گردش خون بهبود یافته است
- انحلال و از بین بردن رسوبات با دفع سموم.
بدیهی است که میزان همه این اثرات به خوبی تعریف نشده است و بیش از همه به وضعیت جسمانی فرد مصرف کننده بستگی دارد.
در واقع، اگر این فواید بالقوه بتوانند در صورت کمبودهای تغذیه ای مواد معدنی مورد نظر تأثیر خاصی داشته باشند، بعید است که برای جمعیتی که تغذیه معمولی دارند نیز قابل استفاده باشند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.