گلیم چهل تکه بافتی بدون پرز است که بر اساس دو سیستم نخ، بدون معکوس و مسطح ساخته می شود.
یکی از قدیمی ترین انواع بافندگی شناخته شده است و می توان از آن برای تزئین نیز استفاده کرد. از نخ پشمی یا مویی بر روی بافندگی های عمودی یا افقی کف بافته می شود.
تفاوت آن با فرش بدون پرز و گره بودن آن است و تفاوت آن با دیگر حصیرهای تخت در این است که با دو سیستم نخ درست می شود و نقوش آن کرکی نیست.
اگرچه سابقه حصیرهای ساده بافته از فرش‌های گره‌دار قدیمی‌تر است، اما از آنجایی که از موادی با دوام کمتر تولید می‌شوند، نمونه‌های قدیمی‌ای که باقی مانده‌اند اندک هستند.
قدیمی ترین قطعه بافته شده با تکنیک قالی که تا به امروز باقی مانده است متعلق به سلسله هجدهم مصر باستان است و قدمت آن به چهارم می رسد. از مقبره توتموسیس بیرون آمد.
قدیمی ترین گلیم بافته شده در آناتولی، ق.م. این قالی است که به “پوشش ملکه” معروف است، که در حفاری های تروا پیدا شد و قدمت آن به 2300 سال قبل از میلاد می رسد، اما امروزه محل نگهداری آن مشخص نیست.
همچنین در کاوش های گوردیون قطعاتی شبیه به قالیچه های متعلق به فریگی ها (قرن هفتم پیش از میلاد) یافت شد. 5-4 قبل از میلاد در پازیریک در جنوب سیبری.
حصیرهای نمدی و تخت بافته شده همراه با فرش معروف هون که قدمت آن به قرن هشتم تا دوم پیش از میلاد در پرو می‌رسد. شِردهای مربوط به قرن شانزدهم نشان می دهد که این نوع بافندگی از زمان های بسیار قدیم در تمام قاره ها شناخته شده بوده است.
منشا کلمه گلیم بحث برانگیز است. عموماً پذیرفته شده است که اصل فارسی است و از این زبان به اردو و ترکی و از ترکی به زبان های مغولی، روسی، عربی، قفقازی و بالکان ترجمه شده است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.