کمربند هرمس اصل باعث عقیم شدن مردان می شود

هومر می‌گوید که آفرودیت کمربند هرمس اصل دوزی می‌بست و می‌گوید که چگونه الهه هرا زئوس را با آن اغوا کرد.

این لباس به قدری متداول بود که اغلب یک جفت از آنها را می پوشیدند، یکی بیرون و دیگری در داخل، جایی که زنان اسرار عشق، نامه ها و هدایای عاشقان، عطرها، اکسیرها و نوشیدنی ها، زهرها و معجون ها را در آن پنهان می کردند.

اغلب آنها نوارهای ساده ای از پارچه های رنگی بودند. نقوش تصویری نقاشی های دیواری مختلف که در پمپئی یافت شده اند، نشان دهنده زنانی است که آنها را به کمر بسته اند.

در این بین رومیان دیدگاه یونانی را به ارث بردند. آلسیفرون در یکی از نامه‌های خود از هتراس، ذائقه کمر باریک را به یاد می‌آورد: او همه را اغوا کرد، گویی کمربند جادویی در اختیار او بود، زیرا از آفرودیت در جمع گریس استقبال کرده بود.

همچنین اتروسک ها و رومی ها از آن استفاده می کردند. در ابتدا یک بند ناف ساده که بعداً با یک روبان پهن با یک گیره برای بستن توگا جایگزین شد.

اتروسک ها در این لباس امکانات تزئینی برای لباس هر دو جنس می دیدند: کمربندهای گلدوزی شده و تزئین شده با سنگ های قیمتی.

در حوزه نظامی روم اهمیت داشت: عبارت «کمربند را بگیر» مترادف با رفتن به خدمت سربازی بود. و سلب کمربند به منزله اخراج غیر شرافتمندانه از ارتش بود.

از کمربند نه تنها برای نگه داشتن بالدریک یا یک اسلحه کوتاه، بلکه به عنوان یک جیب نیز استفاده می شد.

در رم نیز نماد عزت، قدرت و قدرت بود. همچنین تسلیم و انطباق. دادن آن در تعهد نشان داده شده، تعهد کلمه; و بازکردن آن معادل شکستن سوگند، دور شدن از پیوندهای اکتسابی یا ترک عهد بود.

در پایان امپراتوری، مقامات دولتی برای نشان دادن وضعیت خود کمربند می بستند، استفاده ای که بعداً در بیزانس تحمیل شد، جایی که اهمیت زیادی پیدا کرد: کمربندهای مجلل، مانند کمربند پراتور، که از چرم دوتایی، رنگارنگ بنفش و با ظرافت گلدوزی شده است، که به نوبه خود شکوفا شده است.